نامهای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها (به روایت اهل سنت عمری)
محمد عبد الله عقیل زاده از علمای معاصر اهل سنت عمری مینویسد:
او غیر از نام فاطمه به نام ها و لقبهای دیگری مانند: زهراء، بتول، صدیقه، مبارکه، طاهره، راضیه، مرضیه، محدثه، ام النبی، و ام ابیها معروف است که همه این نامها و القاب دلیلی بر اخلاق پسندیده، و مقام عالی او هستند.
او به زهرا» معروف بود (زهرا به معنی روشنی است و به کسی گفته میشود که رنگ سفید و چهره درخشانی داشته باشد.) چون وقتی به نماز میایستاد همانند ماه میدرخشید.
و او را بتول» نامیدهاند، که به معنای پاکدامن و تارک دنیا است.چون خداوند او را در پاکدامنی و بزرگواری غیر از ن دیگر گردانیده بود و کسی همانند او در رو گردانیدن از دنیا و عبادت خدا وجود نداشت.
صدیقه» به معنای بسیار راستگو؛ آنکه گفتار و رفتارش یکسان و همیشه نیکوکار باشد.
مبارکه» به معنای صاحب خیر و با برکت.
طاهره» به معنای با عفت و پاکیزه از هر صفت ناپسند.
راضیه» به معنای خشنود از زندگی و کار خود در دنیا و راضی از ثواب و مقام خود در آخرت.
مرضیه» به معنای شخص مورد رضایت خداوند متعال.
محدثه» به معنای روایت کننده و خبر دهنده و کسی که به آسانی سخن پرمعنا میگوید.
ام النبی و ام ابیها» به معنای مادر پدرش است. در حدیثی صحیح از رسول الله، صلی الله علیه و [آله] و سلم، روایت شده که فاطمه را به این کنیه یاد میکرد و در سبب نامیده شدن حضرت فاطمه به ام ابیها نقل شده که چون رسول الله بر فاطمه بنت اسد، زن عمویش، ابو طالب و مادر حضرت علی، رضی الله عنه، دل نهاده بودند، چون برای حضرت مانند یک مادر زحمت کشیده بود، به همین خاطر بعد از وفاتش بسیار ناراحت و غمگین شدند؛ اما وجود دختر خود فاطمه را وجود فاطمه بنت اسد، رضی الله عنهما، میدانست؛ همانطور که شخص بر پسر خود، نام پدر و پدربزرگ خود را میگذارد و بعدها از روی محبت میگوید: این پدر یا پدربزرگم است.
والله سبحانه و تعالی اعلم و احکم»
زندگی نامه حضرت فاطمة اهرا رضی الله تعالی عنها، تالیف محمد عبد الله عقیل زاده، صفحه ۲۴-۲۵
درباره این سایت